نقش مدیریت شهری در افزايش كيفيت معماری ساختمان¬های مسکونی
محورهای موضوعی :
اکرم محمدي
1
(کارشناسی ارشد، گروه تکنولوژي معماري، پرديس هنرهاي زيبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.)
مونا باباخانی
2
(کارشناسی ارشد، مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز، تهران، ایران.)
ایلناز صادقی
3
(کارشناسی ارشد، گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، دامغان، ایران.)
کلید واژه: مدیریت شهری, كيفيت معماری ساختمان¬های مسکونی, معادلات ساختاری.,
چکیده مقاله :
از دیرباز افزايش كيفيت معماری ساختمان¬های مسکونی موضوعی است که از دیرباز دانش‌پژوهان علاقه‌مند به مسائل شهری را به چالش کشانده است. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مدیریت شهری در افزايش كيفيت معماری ساختمان¬های مسکونی در سطح تهران به اجرا درآمد. این پژوهش ازنظر ماهیت و محتوا از نوع همبستگی است. در این تحقیق اطلاعات مربوط به 373 نفر از کارکنان و مدیران شهرداری شهر تهران در سطح تهران مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته‌اند تا بر اساس آن رابطه بین متغیرها برای آزمون فرضیه¬های تحقیق بررسی شود. داده¬های جمع‌آوری‌شده با روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار¬ SmartPLS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد شهرداری، شورای شهر، اتاق بازرگانی و سایر ارگان¬ها به‌عنوان ابعاد مدیریت شهری نقش اساسی در افزايش كيفيت معماری ساختمان¬های مسکونی دارد.
Nowadays, increasing the architectural quality of residential buildings is a topic that has challenged scholars interested in urban issues for a long time. Therefore, the current research was carried out with the aim of the role of urban management in increasing the architectural quality of residential buildings in Tehran. This research is correlational in nature and content. In this research, the information related to 373 employees and managers of the Tehran Municipality have been analyzed at the level of Tehran in order to investigate the relationship between the variables to test the research hypotheses. The collected data were analyzed by structural equation method using SmartPLS software. The results showed that the municipality, the city council, the chamber of commerce and other organizations have an influence on increasing the architectural quality of residential buildings.
1- افشار، س.، طوفان، س.، و ثقفی¬اصل، آ. (1401). نقش عوامل متأثر از معماری محیط‌های کاری در شیوع سندرم ساختمان بیمار بین کارکنان ساختمان راه و شهرسازی ارومیه. فصلنامه طب کار، 14(2)، 12-22.
2- جعفری، ط. (1401). شناسایی موانع و ارائه‌ی چارچوب عملیاتی برای ارتقای کیفیت معماری صنعتی در ایران. معماری شناسی، 15(3)، 20-26.
3- حسینی، س. ب.، و کاملی، م. (1399). معیارهای پدافند غیرعامل در طراحی معماری ساختمان‌های جمعی شهری. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 15(8)، 27-39.
4- خیری، ن.، و خلیلی، ا. (1401). ارزیابی کیفیت نور روز ساختمان آتلیه معماری پردیس هنرهای زیبای تهران. دو فصلنامه فضای زیست، 1(2)، 41-58.
5- رستم¬پیشه، م.، اربابی سبزواری، آ.، و نویدی مجد، ف. (1402). تبیین سازگاری معماری ساختمان‌های شهری با اصول پدافند غیرعامل (مورد مطالعه: شهر اسلامشهر). فصلنامه علمی دانش پیشگیری و مدیریت بحران، 13(2)، 204-227.
6- مومنی¬منش، ع. (1401). تأثیر بلندمرتبه¬سازی ساختمان¬های شهری بر مدیریت زیرساخت¬ها، فاضلاب و پسماندهای شهری با رویکرد مدیریت ساخت: نمونه موردی شهر یاسوج. مهندسی و مدیریت ساخت، 7(2)، 73-86.
7- نظری، ا.، و ترابی، م. (1402). شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت طراحی نمای ساختمان‌ها و اولویت‌بندی آن‌ها؛ با رویکرد فازی. معماری و شهرسازی ایران، 13(2)، 281-295.
8- Ameur, M., Kharbouch, Y., & Mimet, A. (2020, June). Optimization of passive design features for a naturally ventilated residential building according to the bioclimatic architecture concept and considering the northern Morocco climate. In Building Simulation (Vol. 13, pp. 677-689). Tsinghua University Press.
9- Amraoui, K., Sriti, L., Di Turi, S., Ruggiero, F., & Kaihoul, A. (2021, October). Exploring building’s envelope thermal behavior of the neo-vernacular residential architecture in a hot and dry climate region of Algeria. In Building Simulation (Vol. 14, pp. 1567-1584). Tsinghua University Press.
10- Bassas, E. C., Patterson, J., & Jones, P. (2020). A review of the evolution of green residential architecture. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 125, 109796.
11- Engin, Z., van Dijk, J., Lan, T., Longley, P. A., Treleaven, P., Batty, M., & Penn, A. (2020). Data-driven urban management: Mapping the landscape. Journal of Urban Management, 9(2), 140-150.
12- Kim, J. G. (2020). Regional development policy focusing on the urban decline and urban management costs. Journal of the Association of Korean Geographers, 9(1), 147-156.
13- McGill, R. (2020). Urban resilience–An urban management perspective. Journal of Urban Management, 9(3), 372-381.
14- Mohamed, A. F. (2020). Comparative study of traditional and modern building techniques in Siwa Oasis, Egypt: Case study: Affordable residential building using appropriate building technique. Case Studies in Construction Materials, 12, e00311.
15- Mouratidis, K. (2021). Urban planning and quality of life: A review of pathways linking the built environment to subjective well-being. Cities, 115, 103229.
16- Verts , H., & Endeshaw, B. (1974). Healthcare service quality-measurement models: a review. Journal of Health Research, 35(2), 106-117.
17- Barclay, D., Colwell, E., Low, J., Orychock, K., Tobin, M. A., Simango, B., & Taylor, N. G. (1995). Reliability and validity of commercially available wearable devices for measuring steps, energy expenditure, and heart rate: systematic review. JMIR mHealth and uHealth, 8(9), e18694.