ارائه راهبردی نظری جهت ایجاد محیط آموزش دانشگاهی رویداد محور رشته معماری با کاربست نظریه ساخت‌گرایی (مورد پژوهی: دانشگاه¬های معماری شهر شیراز)
محورهای موضوعی :
مریم دستغیب پارسا
1
,
وحید شالی امینی
2
*
,
ویدا نوروز برازجانی
3
1 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
3 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: آموزش معماری, آموزش رویداد محور, آموزش ساخت‌گرا, محیط دانشگاه¬های معماری شیراز,
چکیده مقاله :
محیط یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در امر آموزش می باشد. توجه به شاخصه ها و معیارهای طراحی محیطی می تواند موجبات ساختن هرچه بهتر دانش در دانشجویان را فراهم آورد. هدف این تحقیق آن است که با کاربست نظریه ساخت‌گرایی به ارائه راهبردی نظری جهت ایجاد محیط آموزش رویداد محور معماری بپردازد. پرسش پژوهش بدین صورت است که فضاهای آموزش معماری برای اینکه بتوانند بستر آموزش‌های رویدادمحور و ساخت گرا قرار بگیرند، باید شامل چه ویژگی‌هایی باشند. پژوهش به‌صورت کيفي با پیامد کاربردی، هدف توصیفی-پیمایشی، ازلحاظ زمانی مقطعی و منطق استنتاجی است. ابتدا شاخص‌های محیط های آموزشی ساخت‌گرا و رویداد محور از مبانی نظری استخراج و تجربیات جهانی ایجاد چنین محیط‌هایی بررسی‌شده‌اند. پس‌ازآن دانشجویان ترم سوم و چهارم کارشناسی ارشد معماری دانشگاه‌های شیراز به‌عنوان نمونه انتخاب و با ابزار مشاهده و پرسش نامه به سنجش شاخص های ساخت-گرایی در محیط های آموزشی آن‌ها پرداخته‌شده است. پس از شناخت و اولویت‌بندی چالش های موجود راهکارهایی جهت ایجاد محیط‌های آموزشی رویدادمحور ارائه‌شده است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عدم ارتباط محیط آموزشی با محیط کار مهم ترین عامل در ناکارآمدی محیط است. همکاري با کتابخانه‌ها، موزه‌ها، کارگاه‌های ساختماني و فضاهاي شهري، تجهيز فضاهايي جهت استفاده هم‌زمان دانشگاه‌های شهر يا استان، برگزاري نمایشگاه‌ها و داوری‌های جمعي و فرادانشگاهي می‌توانند در جهت افزایش کارایی مؤثر باشند.
The environment is one of the most important factors in education. Considering the characteristics and criteria of environmental design can construct new understandings and knowledge for learners. This study aims to present a theoretical strategy for creating an event-based architecture education environment using constructivist theory. The research question is what are the characteristics of appropriate architectural education spaces with event-based and constructivist education? This research is qualitative with practical consequences. The descriptive survey goal is cross-sectional in terms of time and inferential regarding logic. The indicators of constructive and event-based educational environments are identified from theoretical studies. Global experiences of constructive-learning environments have been explored. Then, Shiraz universities' graduate students, educated in the third and fourth semesters, have been selected as a sample. And the criteria of constructivism in their educational environments have were assessed with the tools of observation and questionnaire. After identifying and prioritizing the challenges, solutions were provided to create event-based learning environments. The results indicate that the lack of relationship between the educational environment and the work environment is the most important factor in the inefficiency of the university environment. Cooperation with libraries, museums, construction workshops, and urban spaces and equipping spaces for simultaneous use of city's universities, holding exhibitions, and group judging between different universities can be influential by applying constructivist theory to increase the efficiency of academic environments.
1- آقازاده، م. (1391). تکنولوژی آموزشی: بر پایه رویکرد ساخت‌گرایی. تهران، نشر: آییژ.
2- آندرسون، ت.، الومی، ف. (1394). یادگیري الکترونیکی، از تئوري تا عمل. ترجمه زمانی، ع.، و عظیمی، ا. انتشارات موسسه توسعه فناوري اطلاعات آموزشی مدارس هوشمند.
3- اسدزاده، ح. (1399). نظریه ها و روش¬های آموزش. نشر: دانشگاه علامه طباطبایی.
4- اسلاوین، ر. (1400). روان¬شناسی تربیتی: نظریه و کاربست. ترجمه سیدمحمدی، ی. تهران: روان.
5- برزگر بفرویی، ک.، خضری، حسنح.، و شیرجهانی، ا. (1392). پیدایش رویکرد سازنده¬گرایی و تحول در محیط‌های یادگیری. چهارمین انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران: مبانی فلسفی تحول در نظام آموزش و پرورش ایران.
6- پرینس، م. جی.، و فلدر، ر. ام. (2006). روش¬های استقرایی: تعریف¬ها، مقایسه¬ها و مبانی تحقیقی. ترجمه فر دانش، ه. انتشارات کویر، تهران..
7- جویس، ب.، ویل، م.، و کالهون، ا. (1394). الگوهای تدریس. ترجمه بهرنگی، م. انتشارات: کمال تربیت.
8- حیدری، ع.، یزدانفر، ع.، و بهدادفر، ن. (1392). ارائه مدلی برای تبیین پارامترهای تأثیرگذار در معنای مکان و غیرمکان معماری. نشریه علمی – پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 5، 49-62.
9- شریعتمداری، علی. (1397). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، ناشر: موسسه انتشارات امیرکبیر.
10- ضرغامی، ا.، قنبران، ع.، و پهلوانی، م. (1390). معیارهای طراحی فضاهای آموزشی آینده، اولین همایش ملی آموزش در ایران 1404، تهران: پژوهشکده سیاست‌گذاری علم، فناوری و صنعت.
11- عزیزی، ش. (1389). ضرورت نظام منعطف آموزش معماری در راستای پاسخگویی به چالش‌های جهانی و بومی پایداری. نشریه هویت شهر، 4(7)، 43-52.
12- فردانش، ه. (1394). طراحی آموزشی: مبانی، رویکردها و کاربردها. ناشر: سازمان سمت.
13- فیروزی، ز.، کرمی، م.، سعیدی رضوانی، م.، و کارشکی، ح. (1394). بررسی اثربخشی روش دیوید مریل در آموزش ضمن خدمت معلمان. نشریه مطالعات آموزش و یادگیری، 7(1)، 49-70.
14- کامل¬نیا، ح. (1394). مفاهیم پایه در معماری دانشگاه، مشهد. انتشارات دانشگاه فردوسی.
15- کامل¬نیا، ح. (1388). دستور زبان طراحی محیط‌های یادگیری. ناشر: سبحان نور.
16- گرجی مهلبانی، ی.، محمدی، س.، بهمنش، ف.، جاویدمهر، م.، ایرجی، ا.، و نصیری، ا. (1397). چالش¬های آموزش معماری. تهران: طحان.
17- یمینی، م.، و باقری¬نیا، ح. (1396). مطالعه ویژگی‌های روان¬سنجی پرسشنامه ادراک دانشجویان از محیط یادگیری سازاگرای اجتماعی در دانشگاه و مقایسه شکل ترجیحی و موجود آن در دانشجویان. مجله مطالعات روان¬شناسی و علوم تربیتی، 3(3)، 14-32.
18- یمینی، م.، کدیور، پ.، فرزاد، و.، و مرادی، ع. (1387). رابطه بین ادراک از محیط یادگیری ساختن¬گرای اجتماعی، سبک‌های تفکر با رویکرد عمیق به یادگیری و بازده¬ها یا پیامدهای یادگیری. روانشناسی دانشگاه تبریز، 3(12)، 139-171.
19- Ahmad, C. N. C., Ching, W. C., Yahaya, A., & Abdullah, M. F. N. L. (2015). Relationship between constructivist learning environments and educational facility in science classrooms. Procardia-Social and Behavioral Sciences, 191, 1952-1957.
20- Aldridge, J. M., Dorman, J. P., & Fraser, B. J. (2004). Use of multitrait - multimethod modelling to validate actual and preferred forms of the technology-rich outcomes-focused learning environment inventory (TROFLEI). Australian Journal of Educational & Developmental Psychology, 4, 110-125.
21- Ashrafi, R. & Kamelnia, H. (2016).Teachers’ Participation in Designing an Educational Complex: Applying “Role” Technique in Iran. International Journal of Applied Science and Technology, 6(3), 14-30.
22- Barker, R. G., & Gump, P. V. (1964). Big school, small school: High school size and student behavior.
23- Boys, J. (2010). Towards Creative Learning Spaces: Re-thinking the Architecture of Post-Compulsory Education. Routledge.
24- Ceylan, S., Kancioglu, M., Soygenis, M. (2010). CONSTRUCTIVIST STUDIO: AN APPROACH TO ARCHITECTURAL DESIGN EDUCATION. 2nd International Conference on Education and New Learning Technologies. Barcelona, Spain.
25- Dart, B., Burnett, P., Purdie, N., Boulton-Lewis, G., Campbell, J. & Smith, D. (2000). Students’ conceptions of learning, the classroom environment, and approaches to learning. Journal of Educational Research, 93(4), 262-270.
26- DeNisco Rayome, A. (2016). Why the university of the future will have no classrooms, no lectures, and lots of tech, October 3. https://www.techrepublic.com/article/why-the-university-of-the-future-will-have-no-classrooms-no-lectures-but-lots-of-tech/
27- Dewey, John. (1981/1925).Experience and Nature, In Jo Ann Boydston. (ed.), John Dewey: The Later Works 1925-1953. Volume 1. Carbondale. IL: Southern Illinois University Press.
28- Duffy, T. M., & Cunningham, D. J. (1996). Constructivism: Implications for the design and de-livery of instruction. In D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research on educational communications and technology (pp. 170–198). New York: Scholastic.
29- Duffy, T. M., & Jonassen, D. H. (1991). Constructivism: New implications for instructional technology?. Educational technology, 31(5), 7-12.
30- Ernest, P. (1999). Social constructivism as a philosophy of mathematics: Radical constructivism rehabilitated. A ‘historical paper’available at www. people. ex. ac. uk/PErnest.
31- Fraser, B. (2015). Classroom learning environments. In: Gunstone, R. (Ed.), Encyclopedia of science education, Springer Netherlands. 154- 157.
32- Gijbels, D., Segers, M., & Struyf, E. (2008). Constructivist learning environments and the (im) possibility to change students’ perceptions of assessment demands and approaches to learning. Instructional Science, 36(5-6), 431-443.
33- Gomes, G., & Wojahn, R. M. (2017). Organizational learning capability, Innovation and performance: study in small and medium-sized enterprises (SMES). Revis ta de Adminis tração (São Paulo), 52(2), 163-175.
34- Gredler, M. E. (1997). Learning and instruction: Theory into practice .3rd Ed. Prentice-Hall.
35- Harrison, A., & Hutton , L. (2013). Design for the Changing Educational Landscape: Space, Place and the Future of Learning Paperback. Routledge; .
36- Hill, J. (2013). Spaces for Learning. https://www.world-architects.com/en/pages/insight/spaces-for-learning.
37- King, K., & Frick, T. (1999). Transforming Education: Case Studies in Systems Thinking. Annual meeting of the American Educational Research Association.
38- Kurt, S. (2009). An analytic study on the traditional studio environments and the use of the constructivist studio in the architectural design education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 401-408.
39- Kurt, S. (2011). Use of constructivist approach in architectural education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 15, 3980-3988.
40- Kwan, Y. W., & Wong, A. F. (2015). Effects of the constructivist learning environment on students’ critical thinking ability: Cognitive and motivational variables as mediators. International Journal of Educational Research, 70, 68-79.
41- McMahon, M., & Kiernan, L. (2011). Beyond the studio: collaboration and learning outside the formal design studio. Design Studies.
42- McMahon, M. (1997). Social Constructivism and the World Wide Web - A Paradigm for Learning. Paper presented at the ASCILITE conference. Perth, Australia.
43- Mohdin, A. (2016). A dean from MIT is starting a radical new university with no majors, lectures, or classrooms. January 29. https://qz.com/605941/
44- Nie, Y., & Lau, S. (2010). Differential relations of constructivist and didactic instruction to students' cognition, motivation, and achievement. Learning and Instruction, 20(5), 411-423.
45- Nix, R. K., Fraser, B. J., & Ledbetter, C. E. (2005). Evaluating an integrated science learning environment using the constructivist learning environment survey. Learning Environments Research, 8(2), 109-133.
46- OECD: Organization for Economic Co-operation and Development, (2009). Education at a Glance 2009, http://www.oecd.org/edu/eag2009.
47- Ormrod, J. E. (1995). Human Learning. Englewood Cliffs, New Jersey: Merrill.
48- Ramsden, P. (1988). Context and strategy. In: Schmeck, R. R. (Ed.), Learning strategies and learning styles, New York, Springer US. 159- 184.
49- Ramsden, P. (1992). Learning to teach in higher education. London & New York, Routledge.
50- Santrock, J. W. (2012). Educational Psychology. New York: McGrawHill.
51- Shunk DH. (2000). learning theories: An educational perspective .3rd Ed. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
52- Vygotsky, L. S. (1978). Tool and symbol in child development, In M. cole V. Johon s. Scribrer & E.soubeman (Eds.), Mind in society: The development of higher psychological processes. Cambridge: Harvard University Press.
53- Wilson, B. G. (1996). Introduction: What is a constructivist learning environment. Constructivist learning environments: Case studies in instructional design, 3-8.