• صفحات المجلة

    • فهرس المقالات اکبر عبدالله زاده طرف

      • حرية الوصول المقاله

        1 - ارزیابی تحقق‌پذیری شاخصه‌های شهر هوشمند (نمونه موردی شهر تبریز)
        سحر  جمشیدی نفیسه زارع اکبر عبدالله زاده طرف
        <p>هوشمند سازی شهرها، فقط به معنی رشد تکنولوژی و مکانیزه شدن شهرها نیست، بلکه زمانی شهری هوشمند است که در همه زمینه&zwnj;های اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، زیست&zwnj;محیطی و حکمروایی نیز هوشمند و بهینه باشد. استفاده از منابع انرژی کمتر و ایجاد بیشترین بازدهی از ضرورت&zwnj;ه أکثر
        <p>هوشمند سازی شهرها، فقط به معنی رشد تکنولوژی و مکانیزه شدن شهرها نیست، بلکه زمانی شهری هوشمند است که در همه زمینه&zwnj;های اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، زیست&zwnj;محیطی و حکمروایی نیز هوشمند و بهینه باشد. استفاده از منابع انرژی کمتر و ایجاد بیشترین بازدهی از ضرورت&zwnj;های هوشمندسازی شهرها می&not;باشد. در سال&not;های اخیر استفاده از تکنولوژی در جهت تسریع روند کارهای روزمره و ارتقاء کیفیت زندگی اهمیت یافته است؛ اما به&zwnj;صورت جامع و یکپارچه شکل نگرفته است. این پژوهش با هدف بررسی میزان تحقق&zwnj;پذیری شاخصه&zwnj;های شهر هوشمند در شهر تبریز شکل گرفته است. در مقاله پیش رو، تحقق&zwnj;پذیری ۶ مؤلفه اساسی شهر هوشمند در زمینه&zwnj;های اجتماعی، سیاسی، زیست&zwnj;محیطی و... موردبررسی قرار گرفته است. روش پژوهش حاضر، کتابخانه&zwnj;ای و پرسشنامه&zwnj;ای می&not;باشد. با توجه به تخصصی بودن بحث هوشمندی و الزامات تحقق&zwnj;پذیری آن، پرسشنامه مستخرج با همکاری اساتید و متخصصان این حوزه تکمیل شده است. نتایج حاصل از این پرسشنامه، در نرم&zwnj;افزار spss مورد تحلیل قرار گرفته است. بر اساس اعداد کرونباخ به&zwnj;دست&zwnj;آمده می&zwnj;توان گفت شهر تبریز ازلحاظ تحقق شاخصه&zwnj;های شهر هوشمند در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار داشته است اما به&zwnj;طورکلی نمی&not;توان این شهر را هوشمند نامید.</p> تفاصيل المقالة