بررسی تأثیر عایقکاری حرارتی دیوارها در مسکن روستایی اقلیم سرد (نمونه موردی: روستای نظم آباد شهرستان اراک)
الموضوعات :
میلاد حدادی
1
,
یوسف نیکزاد ثمرین
2
,
سید امیرحسین گرکانی
3
*
1 - پژوهشگر پژوهشکده سوانح طبیعی، گروه معماری و شهرسازی، پژوهشکده سوانح طبیعی، تهران، ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه، دانشکده عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: عایقکاری, دیوارهای خارجی, مسکن روستایی, اقلیم سرد, آسایش حرارتی,
ملخص المقالة :
مسکن روستايي تحت تأثير معیشت داراي ويژگي‌هايي است که آن را از مسکن شهري متمايز مي‌کند. مهم‌ترین نکته در معماري جدید، استفاده بیش‌ازحد از انرژی‌های تجدیدناپذیر است که علت اصلی آن عدم طراحی مطلوب بدون توجه به شرایط اقلیمی می‌باشد. ازاین‌رو با استفاده صحیح از مصالح بومی در مناطق روستایی می‌توان از انرژی‌های تجدیدپذیر جهت بهبود شرایط آسایش حرارتی بهره برد. از مسائلی که صرفه‌جویی مصرف انرژی در روستاها را امری مهم قلمداد می‌کند این است که سکونتگاه‌های روستایی با مشکلات مضاعفی همچون عدم دسترسی بسیاری از روستاها به شبکه گاز، هزینه‌های تأمین سوخت موردنیاز، مخاطرات حمل و نگهداری سوخت (غالباً نفت سفید و گازوئیل در اقلیم سرد)، هزینه‌های برق مصرفی روبرو هستند. در این پژوهش بناست در خصوص میزان تأثیر عایقکاری در دیوارها در اقلیم سرد مسکن روستایی استان مرکزی بررسی شود. در این میان با توجه به وضعیت معیشت، بناست عایقکاری دیوارهای در معرض تبادل حرارت به عنوان گامی ابتدایی، بررسی گردد. بنابراین هدف این پژوهش ضمن بهینه‌سازی دیوارهای خارجی، آسایش حرارتی نیز می‌باشد. در این پژوهش اصل بر این اساس است که بدون تحميل هزينه گزاف، مصرف انرژي مسكن روستایی در پهنه موردنظر با ابتدایی‌ترین راهکارها بررسی شود.
1- پوردیهیمی، ش.، و گسیلی، ب. (1394). بررسي شناسه‌های حرارتي جداره‌های پوسته خارجي بنا (مطالعه موردی: مناطق روستايي اردبيل). مسکن و محیط روستا، 34 (150)، 53-70.
2- تحصیل¬دوست، م. (1399). بهسازی گونه‌های مسکن روستایی از دیدگاه انرژی و آسایش حرارتی. مسکن و محیط روستا، 38 (167)، 3-18.
3- خراباتی، س.، و شیرازی، پ (1400). دستیابی به الگوی طراحی مسکن روستایی؛ مطالعۀ موردی: روستای طزره دامغان. مسکن و محیط روستا، 40(175)، 3-18.
4- رازجويان، م. (1388). آسايش به‌وسیله معماري همساز با اقليم. تهران: انتشارات دانشگاه شهيد بهشتي.
5- شمس، م.، و خداکرمی، م (1389). بررسي معماري سنتي همساز با اقليم سرد مطالعه موردي: شهر سنندج. آمایش محیط، 3 (10)، 91-114.
6- طاهباز، م.، و جليليان، ش. (1395). صرفه‌جويي انرژي در مسکن بوم‌آورد روستاهاي استان سمنان. مسکن و محیط روستا، 35 (153)، 3-22.
7- مبحث نوزدهم مقررات ملي ساختمان، صرفه¬جويي در مصرف انرژي (ويرايش دوم)، وزارت مسكن و شهرسازي، معاونت نظام مهندسي و اجراي ساختمان، 1390.
8- مهلبانی گرجی، ی و سنایی، ا. (1389). معماري همساز با اقليم روستاي کندوان. مسکن و محیط روستا، 29(129)، 2-19. تهران: بنياد مسكن انقلاب اسلامی.
9- McKeogh, S. (2005). Rural housing and sustainable.
10- Nikolopoulou, M., Baker, N., & Steemers, K. (2001). Thermal comfort in outdoor urban spaces: understanding the human parameter. Solar energy, 70(3), 227-235.
11- Scudo, G., & Dessì, V. (2006). Thermal comfort in urban space renewal. Proceeding 23th PLEA.